Secretariaat N.W.C., Zuiderdiep 305, 9521 AH, Nieuw Buinen 0599-614152 secretaris@nederlandsewyandotteclub.nl
  • Bennie2.jpg
  • bokhove2.jpg
  • DSC_0010.jpg
  • dsc_0277.jpg
  • dsc_0345.jpg
  • dsc_0489.jpg
  • DSC_0962.jpg
  • DSC_0991.jpg
  • DSC_0992.jpg
  • DSC_1049.jpg
  • DSC_1107.jpg
  • hokkenbezoek-2013_00091.jpg
  • Image00053.jpg
  • molderman8.jpg
  • Rene-van-de-Meer-1.jpg
  • vier-kleuren-grote-Wyandottes.jpg

Menu NWC

nwc2

Hokkenbezoek 2017

001 DSC_3147.jpg
002 DSC_3150.jpg
003 DSC_3156.jpg
004 DSC_3158.jpg
005 DSC_3165.jpg
006 DSC_3168.jpg
007 DSC_3180.jpg
008 DSC_3188.jpg
009 DSC_3194.jpg
010 DSC_3200.jpg
011 DSC_3203.jpg
012 DSC_3205.jpg
013 DSC_3210.jpg
014 DSC_3212.jpg
015 DSC_3213.jpg
016 DSC_3215.jpg
017 DSC_3216.jpg
018 DSC_3217.jpg
019 DSC_3218.jpg
020 DSC_3220.jpg
021 DSC_3223.jpg
022 DSC_3226.jpg
023 DSC_3237.jpg
024 DSC_3238.jpg
025 DSC_3240.jpg
026 DSC_3245.jpg
027 DSC_3267.jpg
028 DSC_3277.jpg
029 DSC_3283.jpg
030 DSC_3293.jpg
previous arrow
next arrow

Hokkenbezoek bestuur N.W.C. in België.
Bij veel activiteiten van onze vereniging zien we ook een aantal leden uit België. Voor zover bekend is er wel in het Waalse deel een speciaalclub van de Wyandotte (http://cpec.e-monsite.com/pages/belgian-wyandotte-club/ met als alternatief de Franse club, http://wyandotteclubfrancais.clicforum.fr/index.php ), maar de Vlamingen hebben alleen onze N.W.C. als Nederlandstalige mogelijkheid.
Het bestuur had in de afgelopen twintig jaar al menig deel van Nederland bezocht dus waarom nu niet eens aandacht te schenken aan onze Belgische vrienden. Tsja, hoe groot is België? En waar wonen die fokkers dan allemaal? U begrijpt dat de afstand deze dag een punt van aandacht was, zeker wanneer enkele bestuursleden in het noorden van Nederland wonen….
Na overleg werd besloten met twee auto’s te gaan. Harm Timmer zou eerst onderweg Evert Visser oppikken (zij moesten al om 05:15 uur vertrekken) en vervolgens naar Arnhem. Daar stonden dan om 07:15 uur Benny Wittenbernds en Han Schellekens klaar. We waren er allemaal al wat eerder dus konden mooi op tijd verder. In eerste instantie zouden we via Roan de Boer rijden, maar die kreeg te horen dat hij deze dag moest werken en kreeg dat helaas niet meer geruild.
Ondertussen was Michel Sneekes ook op pad (hij hoefde minder ver) om Bertus Zomer op te halen. Ook in deze auto ontbrak uiteindelijk Leo van Wetering, zodat we de dag met z’n zessen doorbrachten.
Het was een droge dag met in Nederland veel bewolking, maar volop zon in België met temperaturen hoog in de twintig graden. Onderweg zagen we dat veel landbouwers hun gewassen aan het besproeien waren door een al wat langer aanhoudende droogte begin juni. De aardappelen stonden inmiddels in bloei.
In België werd door Harm een tussenstop ingelast voor een kop koffie waarna we om ongeveer kwart voor elf bij Filip Dhaenens in Staden (dat ligt grofweg halverwege Brugge en Kortrijk, dus richting kust) aankwamen. De andere auto was ons net iets voor.
We begonnen met koffie en thee zodat Filip de kans kreeg om iets te vertellen. Bij zijn vrijstaande huis lag ongeveer 4300 m2 grond en naast Wyandottes had hij ook schapen, sierduiven en parkieten. Vroeger was de woning een visrokerij geweest en het lag aan een landelijk weggetje een beetje buitenaf van het dorp.
Toen Filip 10 jaar was had hij al kippen, maar pas in 1992 kwamen de Wyandottes. Eerst grote goud blauwgezoomde en later ook zilver zwartgezoomde, maar uiteindelijk Wyandotte krielen. Vanaf ongeveer 2007 in de kleuren goud blauwgezoomd, goud zwartgezoomd, zilver zwartgezoomd, zilver blauwgezoomd en zalmkleurig. In Nederland zien we af en toe een zilver blauwgezoomde Wyandotte, maar deze kleur is hier in Nederland niet erkend; inmiddels wel in België.
Hij had dit jaar wat minder kuikens, ongeveer 80, ook door de schouderoperatie die hij moest ondergaan had hij het uitbroeden wat beperkt. Veel van de uitgekomen dieren bleken vuilwit. (Noot: Vuilwit is een kleur die lijkt op geel witgezoomd. Bij het fokken met goud blauwgezoomde haan en hen is het resultaat dat een kwart, theoretisch, van de nakomelingen de vuilwitte kleur heeft. In de praktijk wil het aantal nog wel eens afwijken van 25%.) Hij had geen last van steenmarters, maar wel vossen.
We gingen de tuin in en in een grote schuur kwamen we eerst bij zijn kuikenafdeling. Filip had nog jonge kuikens, voor een deel uit eieren die hij meegenomen had van onze jaarvergadering. Hij maakte graag gebruik van vleugelmerken en koos daarbij voor een Duitse fabrikant omdat deze gemakkelijk aan- en afgedaan konden worden en bovendien meerdere jaren konden worden gebruikt. Filip had gebruik gemaakt van 5 foktomen: 1 zalmkleurig, 2 goud zwartgezoomd en 2 zilver zwart- en zilver blauwgezoomd (gemengd). (Noot: paren van een zwarte en een blauwe kleurslag, zoals zilver zwartgezoomd en zilver blauwgezoomd, levert in theorie evenveel nakomelingen van beide kleuren.) Het viel ons op dat het drinkwater bij de oudere, jonge dieren enigszins geel van kleur was. Filip vertelde dat hij af en toe vitamine in het drinkwater deed omdat hem gebleken was dat dit scheelde met het veren pikken. De betonnen bodem werd door een houten plaat bedekt in de tijd dat de dieren nog op de grond sliepen. Overigens de dieren gingen bij hem al op jonge leeftijd op stok.
Voor de bestrijding van bloedluis en ander ongedierte had hij twee middeltjes: Byemite voor in de hokken en Amflee voor onder de vleugels.

Hij had in totaal 8 rennen voor zijn dieren, allemaal omgeven door een hoog hekwerk. We bekeken nog enkele van de oude fokdieren en Filip gebruikte in zijn foktoom het liefst hanen met een wat minder fraaie vleugeltekening (bij de gezoomde kleuren) omdat zijn ervaring was dat anders de jonge hennen te donker getekend waren.

We werden vervolgens getrakteerd op een geweldige lunch waarbij ik voor het eerst kennismaakte met vruchtenkoffie. Rond 13:30 uur namen we afscheid om op weg te gaan naar Martin Janssen in Pulderbos. Niet direct om de hoek, het bleek bijna twee uur rijden….
Martin had een vrijstaande woning gelegen in een villawijk met ongeveer 1800 m2 tuin waar eerst 7 maar nu nog 3 rennen stonden echter zonder dieren om overlast met de buren te voorkomen. We begonnen met eerst wat drinken en twee keer vlaai (abrikoos en appel) en vervolgens cake. Je merkt dat je in het zuiden bent.
Het gaf mij de gelegenheid om over de geschiedenis van de hobby met Martin te praten. Hij had vanaf 2000 zijn eerste (leg)kippen, vooral als therapie na zijn operatie en kocht in 2001 zijn Wyandottes (kriel) in wit en zilver zwartgezoomd op een tentoonstelling. Deze kleuren had hij nog steeds, maar in de loop der jaren kwamen ook zwarte, goud blauwgezoomde, buff zwartcolumbia, goud zwartgezoomde Wyandottes in zijn hok om vervolgens weer te verdwijnen. Zelfs Zijdehoenders had hij gehad maar hij kreeg daarbij veel last van Marekse verlamming.
De bevruchting/uitkomst was hem dit jaar erg tegengevallen (totaal 278 kuikens) wat hij toeschreef aan zijn nieuwe broedmachine. Hij wilde tijdens het broeden 40% vochtigheid, maar kreeg het percentage niet lager dan 43%. In de garage stonden naast de broedmachine nog drie uitkomstmachines. In de tuin had hij een schuur voor de (belangrijkste) prijzen en een afdeling voor de kuikens (eerste paar weken), die tevens tijdens het showseizoen dienst deed voor het conditioneren van de dieren. Na het wassen en afdrogen gingen de tentoonstellingsdieren gescheiden in een hokje waarboven een aantal warmtelampen konden branden. Martin was geen voorstander van föhnen (bevedering werd te los). Zijn dieren had hij gehuisvest op een terrein van 3500 m2 (en een van 4500 m2) dat iets verderop lag. Hier waren vier paardenstallen met daarachter nog een afdeling voor de kippen en een stuk grasland. Zijn eerste stal was bedoeld als ziekenboeg en hier had hij een zitplek, in de tweede stal was een kuikenhok met vier afdelingen, de derde stal stond nu leeg maar daar hield hij vaak zo’n 30 jonge dieren, in de vierde stal waren de ouderdieren onder gebracht. Een poging om met valnesten te werken had hij opgegeven omdat de dieren er in gingen overnachten (Noot: lager hangen?). Hij had gefokt met vier foktomen zilver zwartgezoomd, drie foktomen wit en één “speciale” foktoom die hij ons later zou tonen.
Aan de achterkant, over de hele lengte, bleek ook nog een hok met jonge dieren. Aan de ene kant van het gangpad zaten dieren met elk een eigen ren overdekt met net tegen de roofvogels en aan de andere kant een rij lage hokken met daarbovenop tentoonstellingskooien. Als strooisel maakte hij overal gebruik van koolzaadstro.

De speciale foktoom bleek een poging van hem om met een kruising gestreepte Wyandotte krielen te fokken; het probleem was namelijk dat hij wel een gestreepte hen had, maar geen haan. Het resultaat was hem niet erg bevallen, een deel van de nakomelingen deed meer aan de kleur berken denken.
We gingen weer terug naar zijn huis en genoten van een heerlijke maaltijd met (voor sommigen) een lekker Belgisch biertje. Omdat Martin wat dichter bij de Nederlandse grens en meer in het oosten woonde was de terugreis voor mij wat korter en was ik nog voor 22:00 uur thuis. Een lange dag maar de moeite waard.
Beide fokkers willen we nogmaals bedanken voor hun gastvrijheid, veel van de gemaakte foto’s zijn inmiddels op onze Facebook pagina gezet (eind juni), en we gaan weer nadenken over een nieuw hokkenbezoek in juni 2018. Welke leden zien ons graag eens komen?
Han Schellekens